تئاتر خیالی :
لباس های ویژه ای بپوشید و با فرزندتان یک نمایش را در مقابل تماشاچیان خیالی اجرا کنید. حتی می توانید عروسک های او را به عنوان تماشاچیان در گوشه ای بچینید و برای آنها بازی و سخنرانی کنید یا برای عروسک ها روی صحنه ای خیالی، آواز بخوانید.
معلم بازی :
از فرزندتان بخواهید معلم شما شود و آنچه را که در کلاس یاد گرفته به شما یاد بدهد. یا از او بخواهید به عروسک هایش که بچه های تنبلی هم هستند، درس بدهد. خواهید دید که او با تصور کردن خودش در موقعیتی قدرتمند و اثرگذار، اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرده و به خوبی از پس اجرای نقش برمی آید.
بازی مصاحبه :
یک میکروفن خیالی جلوی فرزندتان بگیرید و با او مصاحبه کنید. نظر او را درباره رنگ لباسش، آب و هوا، غذای مورد علاقه اش و... بپرسید و تا می توانید این مصاحبه را طولانی کنید. با این کار فرزندتان هم ابراز نظر و عقیده اش را تمرین می کند و هم صحبت کردن مقابل جمعیت را یاد می گیرد.
ضبط صدا :
با فرزندتان حرف بزنید یا کتاب بخوانید، می توانید حتی نمایشنامه ای را اجرا کنید و در همین حال صدایتان را با تلفن همراه ضبط کنید و بعداً گوش دهید. شنیدن صدای خود می تواند باعث شناخت ضعف ها، برطرف کردن آنها و بالا رفتن اعتماد به نفس کودک برای صحبت در جمع شود.
اجرای پانتومیم :
یک کلمه یا مفهوم را انتخاب کنید و با اجرای پانتومیم سعی کنید آن را به دیگران بفهمانید. از کودکتان بخواهید با حرکات دست ها و بدن، این مفهوم را انتقال دهد. با این کار، او می آموزد که از بدنش برای برقراری ارتباط استفاده کند و مهارت های کافی را برای تقویت زبان بدن یاد می گیرد.
خاطره گویی :
شب ها در جمع خانواده، به جای آنکه هر کدام مشغول گوشی تلفن همراه یا تلویزیون باشید، به صحبت کردن با هم بپردازید. بهترین کار این است که خاطره بازی کنید. هر کدام یکی از خاطرات خوبتان را در جمع تعریف کنید یا اگر خاطره ای به ذهنتان نمی رسد، مسابقه شعر خواندن یا قصه خوانی بگذارید.